Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Γιορτές.

Χαλαρότητα και ξάπλα , πλάκα έχει. Σα μια συνεχιζόμενη Κυριακή , γλυκειά διάρκεια. Μετά πάλι στα ίδια , προσευχόμενοι να περάσουν γρήγορα οι μέρες , να έρθει η επόμενη αργία , να φεύγει η ζωή· ετσι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Την ίδια στιγμή που άλλοι συνάνθρωποί μας παρακαλούν και προσεύχονται για ένα λεπτό ζωής περισσότερο.

Τι παράξενοι που είμαστε εμείς οι άνθρωποι.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Χριστούγεννα.

Χριστούγεννα , πνεύμα χριστουγέννων , αη βασίλης , οικογένεια χαρούμενη , τα δώρα μας και η μακακία που μας δέρνει αναλλοίωτη.

Και εξηγώ , πιασμένος από αυτή τη διαφήμιση.

1) Τα χριστούγεννα από τι τα καταλαβαίνουμε; Από τα φώτα. Από τίποτα άλλο.
2) Μόλις μαθαίνουμε ότι ερχονται χριστούγεννα , τι κανουμε ; Πετάμε τη βαριοπούλα και δίνουμε δώρα.
3) Όταν χιονίζει , σε αυτό το ουτοπικό σκηνικό χαράς που σκόπιμα δημιουργείται , τι κάνει η χαρούμενη κοπέλα με το σκούφο (και πάλι trademark) ; Πάει , παίρνει μια κοκα κόλα , την κοιτάει σα να μην έχει ξαναδει ποτε κατι τετοιο στη ζωη της και την πίνει μονορούφι.
4) Οι πιλότοι μόλις μαθαίνουν οτι ερχονται χριστούγεννα , πετούνε δώρα με αλεξίπτωτα. Ω ναι. Δώρα.


Συνοψίζοντας , καταλαβαίνουμε ότι έρχονται χριστούγεννα , βλέποντας ένα μάτσο φώτα , αμέσως τρέχουμε να αγοράσουμε δώρα , και μετά χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε γιατί έτσι έχει προγραμματιστεί. Έτσι πρέπει να γίνεται. Προγραμματισμένη χαρά , κατανάλωση , και έπειτα πίσω στην παραγωγή, όπως πριν. Και το αποδεχόμαστε όλοι , σιωπηρά.

Ένα σύστημα έχει στηθεί πίσω από όλο αυτό το δωρομάνι / γιορτομάνι , ένα σύστημα για να τα κονομάνε ακόμα κι όταν οι παραγωγοί (εργαζόμενοι) κάθονται να ξεκουραστούν για να έχουν ξανα δυνάμεις να παράγουν. Με λίγα λόγια , ένας καλός τρόπος για να ξεκουράσεις τους παραγωγούς ώστε μετά να αποδίδουν καλύτερα , τρώγοντας παράλληλα τα λεφτά τους χωρίς να έχεις καμία απώλεια.

Ωραία. Και κάτι άλλο τώρα.

Ο άη βασίλης (ο ευτραφής κύριος με τα κόκκινα , τα γυαλάκια και τη γλυκειά φατσούλα, που ζει στο ροβανιέμι με τους ταράνδους και τα ξωτικά του) ουδεμία σχέση έχει με τον Άγιο Βασίλειο. Στην πραγματικότητα είναι ο Αγιος Νικόλαος των ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ( ή αλλιώς santa)
που έχει και πάλι διαμορφωθεί κατάλληλα κατά τα κερδοσκοπικά πρότυπα των πολυεθνικών και του κεφάλαιου.
Ο πραγματικός Αγιος Βασίλης , που σύμφωνα με την παράδοση δίνει μικρα συμβολικα δωράκια στα παιδιά την Πρωτοχρονιά και ΟΧΙ τα Χριστούγεννα που δίνει τις δωράκλες του ο santa , κατοικεί στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας , είναι ασκητικός , λιτός , λεπτός και με αυστηρή εμφάνιση.

Αλλά σωστά. Αυτό δεν ταιριάζει με το δυτικό πρώτυπο που εμπνέει για κατανάλωση. Οπότε απορρίπτεται.


Μαύρο φίδι που σας έφαγε ρε.


Μπριζόλα.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Περήφανος για τη χώρα μου ; Ναι λολ.

Δε ζηλεύουν την Ελλάδα οι ξένοι. Αντιθέτως, μάλλον την αποφεύγουν. Και προσωπικά αισθάνομαι ντροπή για τη χώρα μου, ειδικά τα τελευταία 2-3 χρόνια. Έχουμε γίνει γελοίοι. Και προαπντώς, δεν ξερω για σας, εμένα πάντως δε με κάνει περήφανο , ούτε το ξεπούλημα της χώρας μας , ούτε οι κυβερνήσεις μας. Πιο πρόσφατη απόδειξη γι' αυτό; Και οι δυο τελευταιοι πρωθυπουργοί κάνουν το σκυλάκι των Βρυξελλών. Δε χαράζουν δική τους πορεία. Ακούν τι τους λέει ο αρχηγούλης αλμούνια , λακορούνια δεν ξερω τι και το ακολουθούν. Ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται με περισσότερη ελληνική φτώχεια.

Εξωτερική πολιτική έχουμε; Έχουμε διπλωματία ώστε να προσελκύσουμε συμμάχους; Δε βλέπω κάτι τέτοιο, αντιθέτως βλέπω μια εχθρικότητα προς όλους μας τους γείτονες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μακεδονική Δημοκρατία στο βορρά. Την είχαμε μαριονέτα μας, όλα ελεγχόταν από Έλληνες, μια μαγκια να μας κανανε και την επόμενη είχαν 60% ανεργία. Το εκμεταλλευτήκαμε; ΌΧΙ. Κάναμε σαν τα δωδεκάχρονα που παλιμπαιδίζουν κι αντί να αστράψουν μια στο μπέμπη που τους ενοχλεί να το βουλώσει, κάθονται και τον συνορίζονται. Εγώ βλέπω πάντως την τουρκία που ανεκαθεν ειχε εχθρες με βουλγαριες , μακεδονιες κι αλβανίες , να τις προσεγγίζει, βλέποντας το ελλαδιστάν να κυβερνάται από ζωντόβολα νεοέλληνες που είναι κλεισμένοι στο προγονόπληκτο καβούκι τους.

Ισότητα κοινωνική βλέπετε καμία; Εγώ βλέπω μια πλουτοκρατία των λίγων να κυβερνά τους πολλούς, χωρίς καμία αξιοκρατία. Βλέπω βιομήχανους , μεγαλοεπιχειρηματίες και λοιπούς να τρώγονται για το ποιος θα μασήσει πρώτος , ποιος θα έχει τους πιο πολλούς ημετέρους στην κυβέρνηση κοκ.

Παιδεία, βλέπετε κάτι; Μόνο ένα σχολείο καταπιεστικό, βάναυσο, μουντό και βαρετό βλέπω εγώ, με μια ομάδα χούλιγκανς να κλείνει πανεπιστήμια με το έτσι θελω.

Αθλητισμό; Και πάλι τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τις δυο εθνικές , μπάσκετ και ποδοσφαίρου , τα εγχώρια (ειδικά στο ποδόσφαιρο) είναι για πέταμα. Βάρβαρα, νεοελληνικά , ηλίθια και φανφαρόνικα.
Και τώρα, έχουμε μια κρίση που μας μαστίζει , κι αντί να βρούμε λύσεις, κόβουμε το δώρο του εργαζόμενου στο δήμο, αλλά τον άλλον που δεν ξερει τι έχει, αφορολόγητο τον αφήνουμε. Πώς περιμένουν προκοπή έτσι;

Ο μόνος τομέας στον οποίο δίδεται προσοχή είναι η άμυνα κατά των κακών τούρκων , κακων αλβανων, κακων "σκοπιανων" , κακών βουλγάρων και δεν ξέρω τι αλλο. Λες και είναι πιθανό να αλλάξουν σύνορα εν ετει 2010, ή έστω να γίνει πόλεμος.

Κοινώς, έχω σιχαθεί την όλη κατάσταση. Παραμένει όνειρό μου , ίσως άπιαστο, να κυβερνήσω κάποτε αυτόν τον τόπο, αδιάφθορος και ανυπάκουος στα λόμπυ, τους τραπεζίτες και τα κεφάλαια. Η αν δεν είμαι εγώ , να είναι κάποιος άλλος , κάποιος που θα πετάξει έξω αυτό το μαύρο κι άραχνο μέλλον που πλησιάζει γοργά.


Μπριζόλα.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.

Σχολείο κλειστό, κατά πάσα πιθανότητα από γριπώδεις συνδρομές και όχι από την περιβόητη ιωσουλα Η1Ν1. Ξύσιμο συνεχές , και άλλες 7*5 = 35 ώρες χαμένες. Σκωτόνουμε την ώρα μας. Μια ταινία από δω, ένα παιχνίδι από κει , ενα βιβλίο στ' αριστερά , ένα psp στα δεξιά. Καμιά βόλτα , καμια συναντηση, κανε τετοιου ειδους μερακλωμα. Ωραιό αυτό. Περνά ευχάριστα η ώρα. Και αυτή η αίσθηση του "μια βδομαδα αραλικι, 3 μερες μαθημα και μετα αλλες 2 αραλίκι" είναι απερίγραπτη. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα, νοιώθεις άλλος άνθρωπος , χωρίς άγχη και υστερίες.

Έχω την υγειά μου, έχω τη Μαρία , είμαι κι αραχτός.

Έχουμε κριτήριο ισότητας με την ευτυχία εδώ.

Άρα μπριζολοποιός= ευτυχισμένος.


Α ρε γουσγο , κάτι μας έμαθες κι εσύ.



Mεράκλωσα

Μπριζόλα.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Aποτελέσματα.

Τα αποτελέσματα από τον πρώτο μήνα λειτουργίας της Μπριζόλας είναι θετικότατα.

Έχω τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας η οποία έκλεισε, και θέλω να ευχαριστήσω τους 71 που ψήφισαν πρωτού αναρτήσω τα ποσοστά.
Έχουμε και λέμε:

Στην ερώτηση "Πώς σας φαίνεται η Μπριζόλα" οι απαντήσεις ήταν οι εξής:

Γαμάτη, Μεράκλωσα (36 ψήφοι , 50% )
Καλή φάση (13 ψήφοι, 18% )
Μέτρια (4 ψήφοι, 5% )
Κολοκύθια τούμπανα (18 ψήφοι, 25% )


Με άλλα λόγια:

Οι μισοί από αυτούς που ψήφισαν, βρήκαν εξαιρετικό το blog.
1 στους 4 το βρήκε χάλια.
7 στους 10 έχουν θετική άποψη

Το ποσοστό του μέτρια είναι χαμηλό, πράγμα που σημαίνει ότι οι αναγνώστες είτε συμμερίζονται τις απόψεις μου ( αυτό κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό, το 70% περίπου) είτε όχι ( 30%).

Δηλαδή έχω φανατικούς αναγνώστες και φανατικούς επικριτές.

Ωραία.


Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη, η μπριζόλα πέρασε την πρώτη φάση λειτουργίας της επιτυχώς και η συνέχειά της κρίνεται αναγκαία.

Αναρτάται καινούρια δημοσκόπηση και σύντομα νέες αναρτήσεις.

Μείνετε συντονισμένοι


Ευχαριστημένη Μπριζόλα.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Μπράβο ρε Μάρω.

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε.



Είθε να ξανακούσουμε μαζί τους κατσιμιχαίους.


Μπριζόλα. Συγκινημένη.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Eπιστροφή.

Καταρχήν να απολογηθώ για το μεγάλο διάστημα που πέρασε χωρίς να γράψω. Είχα χάσει τον κωδικό του μεηλ και βαριόμουν να τον ανακτήσω.

Πάμε στα δικά μας λοιπόν.

Την πάθαμε, αρρωστήσαμε. Κάθομαι 5 μέρες σπίτι και περιμένω να αυτοθεραπευθώ. Μάλλον είναι Η1Ν1. Όχι πως έχει σημασία δηλαδή, για την ιστορία, για να ξέρουν οι επόμενες γενιές για ποιο λόγο έκλεισε το Γ1 στο τρίτο γυμνάσιο κηφισιάς. Η χειρότερη φρίκη είναι αυτό αγαπητοί αναγνώστες. Κάθεσαι σπίτι χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα πέρα από το να κατσες στο πισι και να παίξεις κανε παιχνιδι / δεις καμια ταινια.

Ευτυχώς δηλαδή που μέσα σε 5 μέρες χρειάστηκε να πάρω μόλις 3 αντιπυρετικά, δείγμα του λίγου πυρετού που είχα. Και ευγνωμονώ το θεό γι' αυτό, καθώς άλλοι που εμφανισαν τα ιδια συμπτωματα την ιδια μερα με μενα, απλά εγώ πιο ελαφρά. (πολύ πιο ελαφρά)

Δεν καταλαβαίνω τον πανικό σας. Κάποιος το έχει σπείρει αυτό το πράγμα είναι φανερό. Στο Μεξικό, με το ποταπό σύστημα υγείας και το συνωστισμό. Με τις άκρες του στους οργανισμούς φαρμάκων πανικόβαλε τον κόσμο κάνοντας την τρίχα τριχιά ώστε να τρομοκρατηθεί η υφήλιος και να περιμένει απεγνωσμένα εμβόλιο.

Το οποίο εμβόλιο τι; Εδώ στην Η5Ν1 κάνανε 498 μήνες να το βρουνε κι ακόμα τίποτα, πώς σε αυτήν το βρήκανε ως δια μαγείας σε 2-3 μήνες; Και τρέχουνε , και τρέχουνε τώρα όλοι να εμβολιαστούνε, χθες που πήγα στο γιατρό τον πήραν 7 τηλέφωνα σε 10 λεπτά, εκ των οποίων τα 6 ήταν για το αν θα πρεπει να γινει το εμβόλιο και το 1 από μια πανικόβλητη κυρία που είχε δώσει 200 ευρώ σε μια εξέταση απλώς για να μάθει ότι είχε νοσήσει από το Η1Ν1.
Είμαστε με τα καλά μας;

Είναι τυχαίο ότι εμφανίστηκε όλο αυτό εν μέσω οικονομικής κρίσης;
Είναι τυχαίο ότι εμφανίστηκε εν μέσω 2 πολέμων με προδιαγεγγραμένη πορεία την ήττα. (αφγανιστάν, ιράκ);
Είναι τυχαίο ότι εμφανίστηκε σε μια εποχή που ο υπερπληθυσμός και τα στόματα που πεινούν αυξάνονται;

Εγώ λέω πως όχι.

Και φυσικά, δε γινόταν να μη γινει μια εύφημος μνεία για τα ελληνικά ΜΜΕ, στα οποία ταιριάζει γάντι το "όπου γάμος και χαρά η βασίλω πρώτη". Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ALTER στο οποίο είδα τον πιο ρεζίλη διάλογο:

-γιατρος: Να επισημάνουμε ότι η γρίπη αυτή ειναι πολυ ελαφρας μορφης και...
-παρουσιαστής (διακόπτει): Έχει σκοτώσει όμως πολύ κόσμο κύριε τάδε , και έχει δυσκολέψει πολλές ζωές, έχει προκαλέσει άπειρες επιπλοκές.
-γιατρός: Ναι, αλλά τα ποσοστα είναι απειροελάχιστα σε σχέση με...
παρουσιαστής (διακοπή): Σας ευχαριστώ κύριε τάδε. Πάμε τώρα στην τάδε που θα μας ενημερώσει για την κρίσιμη κατάσταση (δραματικός τόνος στη φωνη): ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ, ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΛΙΣ 7 ΕΤΩΝ.

Κοινώς :
Άρπα τον ένα, χτύπα τον άλλον.






Μπριζόλα Κρυωμένη.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Ελλάδα στο μουντιάλ

Κι όμως. Δεν το πιστεύαμε, μα έγινε. Όλοι τα κλασικά, "αυτή η ομάδα είναι παλιά",
"αυτή η ομάδα δεν πάει πουθενά", "ο όττο πρέπει να φύγει" και τα λοιπά μίζερα. Κι όμως ρε κασσάνδρες, ξαναδιαψευστήκατε. Γιατί στην Ελλάδα, έχουμε την τάση να μηδενίζουμε τα πάντα. Όλοι αυτοί οι συμπαθέστατοι κύριοι ξεχνούν προφανώς πως παρόλο που δεν έχουμε κάνει κάτι αξιόλογο μετά από το euro 2004 (με εξαίρεση 2-3 παιχνίδια σαν το χθεσινό που αλλάξαμε φώτα) , έχουμε καταφέρει πράγματα που πριν τον ρεχάγκελ δε φανταζόμασταν, περνώντας σε 3 από τα 4 προκριματικά που βρέθηκαν μπροστά μας, ενώ πριν το ρεχάγκελ αυτό ήταν 2 στα .... (κι εγώ δεν ξέρω πόσα).

Άρα εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι παρά τις μερικές αποτυχίες μας σε σχέση με το euro 2004, ο πύχης παραμένει απίστευτα ψηλά σε σχέση με την προ ρεχάγγελ εποχή.

Γι' αυτό οι ξερόλες - βλαμμένοι να το βουλώσουν, μια χαρά είμαστε, αυτό που έχει κάνει η εθνική μας τα τελευταία 7-8 χρόνια ονομάζεται όχι βήμα, ΑΛΜΑ προόδου λέγεται.


Μπριζόλα.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Διαγωνισμάτων εποχή.

Νοέμβρης. Γράφουμε και ξαναγράφουμε και τελειωμό δεν έχουμε. Πότε θα τελειώσει αυτή η αηδία; Δεν είναι ότι διαβάζω ή οτιδήποτε και κουράστηκα. Το άκρως ψυχοφθόρο χρονικό διάστημα ανάμεσα στο "Θα σας δώσω τα διαγωνίσματα" και στη θέα του βαθμού σου, όποιος κι αν είναι αυτός. Εμένα αυτό το 5λεπτο είναι αρκετό για να μου διαλύσει τη μέρα. Άντε, 2 βδομάδες ακόμα και μετά θα αράξουμε. Κι ας έχουμε και 2 στο τρίμηνο, κι ας ακούμε κύρηγμα για 36765432345678 λεπτά, η χαλαρότητα της μετα διαγωνισμάτων εποχής είναι το κατι αλλο. Και χεστήκαμε για τους βαθμούς, ξέρουμε πως δε διαβάζουμε, δε χρειάζεται να δούμε το 17 για να το συνειδητοποιήσουμε.

Μπριζόλα πανάθεμά σας!

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Μα γιατί αγόρι μου το τραγουδάς ενώ δεν το κατέχεις;

Εγώ μάγκες και μαγκισες, από μικρός ήξερα αυτό. Μέχρι που άκουσα την εκτέλεση του από τον κο Σφακιανάκη και μου 'ρθε να ξεράσω.
Πάνε αγόρι μου να πεις κανε σκυλάδικο που σου πάει κι όλας. Ουστ.

Άλλα παραδείγματα:

1) Η τίγρη, ένα απίστευτο κομμάτι. Κατέληξε κάπως έτσι από τους φίλτατους Χαΐνηδες, οι οποίοι είναι εξαιρετικοί αλλά όχι για κομμάτια με ένταση πάθος και δυναμισμό. Τρώνε σίδερα μόνο σε τέτοιου τύπου.

2) Το εξαίρετο Breathless του Dan Wilson κατέληξε κάπως έτσι στα χέρια της ατάλαντης, ανίκανης και ηλίθιας βίσση. Όταν αλλάζεις κάτι το αλλάζεις προς το καλύτερο, δεν το βουτάς στα σκατά. Ντροπή και όνειδος.

3) Αυτό είναι χιουμοριστικό μα και τραγελαφικό. Το αξεπέραστο κι απίστευτο κομμάτι που ξυπνά τα αισθήματα των απανταχού ελλήνων εκτελείται, έτσι ,βάναυσα στα χέρια (ή μάλλον χείλη) της άκαρδης δολοφόνισσας Βίκυς Καγιά. Το ακούτε υπ' ευθύνην σας.




Βάλτε μυαλό και ο καθένας στ' αυγά του νεοέλληνες παρακμιακοί τραγουδιστές.


Μπριζόλα.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Φέτος στο σχολειό μας.

Φέτος στο σχολειό μας, αποχώρησε το λύκειο. Μείναμε μόνοι μας!


Οι λατρευτές μας καθηγήτριες λενε:

1)Ένας ενας στα θρανια κι αλφαβητικα για να μη μιλατε, αφού κυκλοφορεί η γρίπη. Μάλιστα νέες έρευνες αποδεικνύουν ότι η μετάδοση του ιού περιορίζεται κατά 66.6 % ΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ.
2) Χαρτί από γονιό πως ξέρει οτι σχολατε 45 λεπτα νωριτερα αυριο και θα πατε αμεσως σπιτακι σας γιατί ο κακός ο λύκος γυρνάει εκεί έξω.
3) Αποβολές για ψύλλου πήδημα.
4) ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΦΕΥΓΕΙ ΑΦΟΥ ΣΧΟΛΑΣΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ, ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΡΟΧΑΙΑ!
5)Όποιος κερατάς ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ (πρόσχημα: απουσίες από την πρώτη ώρα για να σταλούν τα στατιστικά για τη γρίπη στο υπουργείο) ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΖΟΥΡΙΑΣΟΥΝΕ.
6)ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΕΝΟ ΧΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΣΤΟ υπερσύγχρονο μηχάνημα αναπαραγωγής βιντεοκασσέτας που διαθέτει η ΓΙΓΑΝΤΙΑ (χωράει άνετα 6 άτομα από μια ταξη 25) βιβλιοθήκη.
7) Κάνουμε το 3ο γυμνάσιο κηφισιάς προσομοιωτή της μετέπειτα ελληνικής γραφειοκρατίας.Θες να λείψεις για χψ λογο την επόμενη ώρα; ΘΕΣ ΟΣΑ ΧΑΡΤΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΒΓΑΛΕΙ ΒΙΖΑ




Πάνω απ' όλα η ασφάλειά μας, ε.
Και η ησυχία τους.



Κρα.



Μπριζόλα.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Περί ηγέτη ΝΔ και άλλα ευτράπελα

Ντόρα ή Γιώργος; Μαλακιές μέχρι τα μπούνια λέω γω. Με το να δίνουμε σημασία απλά διαιωνίζουμε τη σαπίλα. Κρα ρε. Αν θα βγει ο χ ή ο ψ. Λες και θα αλλάξει κάτι, λες κι ας πουμε ως δια μαγειας μετα ο γιωργακης θα γινει ανικανος και η χώρα θα γλυτώσει και από τη μύξα των ευρωπαικών πολυεθνικών συμφερόντων που θέλουν το έλλειμμα της Ελλάδας χαμηλό ( κι εμείς φυσικά παίζουμε το παιχνίδι τους, ακολουθούμε σα σκυλιά, λες και δεν έχουμε φωνή) και από την κατάντια του νεοελληνισμού - γραικυλισμού (όπως θα έλεγαν μερικοί "συμπαθέστατοι" των οποίων την άποψη ενστερνίζομαι μόνο για την κατάντια του νεοέλληνα). Μονοπωλεί αυτό το πράμα τώρα τα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων (ναι , αυτών που αυτοδιαφημίζονται για έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση) τη στιγμή που γίνονται πράματα και θαύματα στον κόσμο. Υπάρχει ένας κανονικός ΠΟΛΕΜΟΣ που διεξάγεται στο Πακιστάν, περνουν 20 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, τυφώνες σαρώνουν τη μισή γη, η Κολομβία με τη Βενεζουέλα είναι έτοιμες να προβούν σε ένοπλη ΣΥΡΡΑΞΗ, η USA διατηρεί 2 πολέμους τους οποίους έχει πια ΧΑΣΕΙ, το Ιράν είναι έτοιμο να κάνει πάλι το μάγκα έπειτα από 1000 τουλάχιστον έτη αφάνειας.

Το κυριότερο είναι ότι όλοι οι γείτονές μας προχωράνε (ναι, μιλάω για τους Τούρκους, τους Σκοπιανούς και τους Βούλγαρους) κι εμείς απλά καθόμαστε και κοιτάμε αν έκλασε ή αν έχεσε ο Χ Ψ ασήμαντος πολιτικολαμόγιος. Οι τούρκοι κάνουν θαυμάσια περίτεχνους διπλωματικούς ελιγμούς σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο και την Ασία, την ίδια στιγμή που εμείς κλαίμε για το αν η COSCO θα κάτσει ή θα φύγει από τον Πειραιά. Οι σκοπιανοί φτιάχνουν υπερβολικά στενές σχέσεις με τους Τούρκους οικονομικά και στρατηγικά, τη στιγμή που εμείς τους είχαμε στο χέρι, στην τσέπη, κι από τότε που αναγάγαμε το "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ" σε μείζον ζήτημα, χάσαμε από την ΑΠΟΛΥΤΗ σφαίρα επιρροής μας ένα κρατίδιο απόλυτα εξαρτώμενο από την Ελλάδα. Οι βούλγαροι τη στιγμή που εμείς στέλνουμε τον παπακωνσταντίνου να κανει το καλό παιδάκι στον Αλμούνια και δεν ξερω ποιον αλλο, κάνουν συμφωνίες με τη Ρωσσία για περαιτέρω εκμετάλλευση από μέρους τους του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη.


Έτσι, νεοέλληνα, συνέχισε να κοιμάσαι.

Πολλοί θα πουν ότι δεν έχω λύσεις.

Έχω κύριοι.


Νέο, ΑΔΙΑΦΘΟΡΟ, ΙΚΑΝΟ και ΠΡΟΘΥΜΟ πολιτικό δυναμικό που υπάρχει αλλά τώρα είναι απασχολημένο στο να αναλώνεται σε ρουσφετάκια, ΤΟΝΩΣΗ της διπλωματίας και της ισχύος του υπουργείου εξωτερικών , ΠΑΛΗ της κυβέρνησης με τους φοροδιαφεύγοντες επιχειρηματίες, βιομηχάνους, τραπεζίτες (που είχαν κέρδη μόλις 600% φέτος) και να δείτε για πότε θα δούμε άσπρη μέρα.






Μπριζόλα.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Σαββ/κο

Τα κλασικά. Παρασκευή ξύσιμο και λιγη ξεκούραση, σάββατο λιγο διαβασμα και αραγμα, κυριακη σχεδόν τσίτα πάλι για άλλη μια κουραστική βδομάδα την οποία έχεις ήδη βαρεθεί πριν φτάσεις καν στη μεση της. Η αδημονία για το επόμενο σαββατοκύριακο αρχίζει να εμφανίζεται. Και όταν το επόμενο φθάσει, καταλήγεις να συνειδητοποιείς ότι αυτό που ονειρευόσουν μια βδομάδα ήταν καμια 30 ώρες χωρίς να έχεις στο μυαλό σου ταυτότητες και συναιρέσεις. Γιατί δεν προσπαθείς να το αλλάξεις αυτό ρε μαλάκα;

Φακιν Σατισφαξιον.

Απόλυτη έκφρασις.

Μπριζόλα.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Λοιπόν έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι εδώ και 9 χρόνια αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα που όλοι βρίζετε έχω να πω 2-3 πραγματα.

1) Η νοοτροπία.
Όντως, πρόκειται για μια εκπαίδευση ελλειπή. Δε φταίνε ούτε οι δάσκαλοι ούτε οι γονείς ούτε τα παιδάκια. Φταίει η νοοτροπία του "Αν θες να παρεις Α/10/20/100 θα τα μάθεις όλα νεράκι!". Αλλάξαν τα βιβλία για να καταργήσουν αυτό υποτίθεται, το μόνο όμως που κατάφεραν ήταν να προσθέσουν κι άλλες στεγνές πληροφορίες προς αποστήθιση. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα: Φέτος το βιβλίο της ιστορίας της Γ' γυμνασίου λέει στον πρόλογο πως είναι φτιαγμένο για να αναπτύσσεται η κριτική σκέψη και μπλα μπλα μπλα. Δε βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο, απεναντίας μάλιστα... Εντάξει σύμφωνοι. Θα σταματήσω να διαβαζω και εκτος σχολικου εγχειριδίου, να κρίνω σφαιρικά την ιστορία, να έχω επαφή γενικότερα με την ιστορία ως επιστήμη, και θα αρχίσω να παπαγαλιζω στεγνα γεγονότα προκειμένου να ανεβασω ανεπαίσθητα το βαθμό. Όχι ευχαριστώ παιδιά, δε θα πάρω.

2) Τα βιβλία
Τα περισσότερα μέτρια και κακογραμμένα, στηριζόμενα στην αποστήθιση. Ιστορία που φωτοτυπείται στο μυαλό και ξεχνιέται μετά το διαγώνισμα, θρησκευτικά που είναι σα να σου φωνάζουν "στην πυρά οι άπιστοι!" , γεωγραφία με τη ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ στα βόρεια της Ελλάδας, μαθηματικά που δεν αναπτύσσουν τη σκέψη και δεν ειναι δημιουργικά, απλά σου λενε 2 τρόπους να λύσεις μια άσκηση, φυσικη που δεν εκπληρωνει το σκοπό της ( την κατανόηση του κόσμου) αλλά αρκείται στο να μας λέιε 3 τύπους, βιολογία και χημεία κακοδιατυπώσεις, παραλείψεις και ανούσιες προσθεσεις/αφαιρεσεις ύλης. Τα μόνα βιβλία που υποφέρονται είναι των φιλολογικών μαθημάτων και δη των κειμενων αρχαιων/νεων. Τα αρχαία θέλουν βελτίωση, δηλαδή ελάφρυνση από γραμματική και εμβάθυνση στο αρχαίο κείμενο, το οποίο ουσιαστικά είναι το διαμαντι της γλωσσας, οχι η μετοχή του λύω.

3) Γενικές παρατηρήσεις.
Τα πιο ελαφριά μαθήματα είναι απλά ένας τρόπος εκτόνωσης της καταπίεσης που προκύπτει από τα βασικά μαθηματα. Γυμναστική: Πάρτε μπάλα να κλωτσήσετε, Καλλιτεχνικά: Αντιγράψτε αυτό στο μπλοκ σας και αφήστε με ήσυχο/ ήσυχη, Αγγλικά: Ποιος τα γ@μ@ει μωρέ, αφού όλοι κάνουν φροντιστήριο!, Δεύτερη ξένη γλώσσα το ίδιο με τα αγγλικά + τα κάκιστα βιβλία, Μουσική: Ώρα του παιδιού (και των beatles , στο δικο μου σχολειο).

4) Μαθητές.
Μαθητές που αντιπροσωπεύουν τη μέλλουσα κοινωνία. Το 90% μετράει δεύτερα για το διάλλειμμα. Οι μισοί και πλέον έρχονται για τουρισμό και για χαβαλέ. Κάποιοι σκράπες που εξακολουθούν να μένουν και να ξαναμένουν και να καθονται στο γυμνασιο μονο και μονο γιατι αν φυγουν ΔΕΝ έχουν καμια ελπίδα. Όλοι σχεδόν κοιτάνε μόνο να χάσουν μάθημα, να φύγουν 2 λεπτά πιο νωρίς, να πάρουν μια άσκηση λιγότερη, να γραφτουν σε σχολικα προγραμματα, στα οποια δε θα πατησουν ποτε παρά μονο για να πανε μια εκδρομή στην οποία μετά θα περηφανεύονται ότι γ@μησαν ενώ μπορεί να μη θυμούνται πού πήγαν, μαθητές σοκολατόπαιδα που φέρνουν τη μανούλα όταν ο κακός μπριζολοποιός τους πει μαμόθρευτα επειδή έχουν μια μελανιά και κλαίγονται, μαθητές που το παίζουν μάγκες και αμα τους τραβηξεις μια αναποδη ή τους δείξεις ότι δεν τους φοβάσαι προσπαθούν να σε κάνουν φιλο τους για να μη φανει η αδυναμια τους, μαθητές wannabes και underground και καλα ενδυμασια και/ή συμπεριφορά μαθητές που το παίζουν επαναστάτες και ΑΝΤΙΦΑ ΑΝΑΡΧΙΑ και μαθητές "μίμους" προτύπων αμφιβόλλου ποιότητος και προελεύσεως κάθε λογής.
Φυσικά υπάρχει και η αντίθετη πλευρά. Μαθητές προσεγμένοι, ισορροπημένοι, με ανοιχτό μυαλό, ώριμοι και με συνείδηση, που όμως αποτελούν ισχνή μειοψηφία και χλευάζονται από μια μερίδα ηλιθίων επειδή είπαν μια εξεζητημένη λέξη σε μια έκθεση, άρα ειναι ΦΥΤΑ. Εννοείτα πως ποτέ δεν απουσιάζουν οι γλύφτες, οι κλασικοί έλληνες απουσιολόγοι με ό,υι συνεπάγεται αυτό, και τα τσιρακια των καθηγητών.



Αυτή είναι η κατάσταση του ελληνικού σχολείου όπως τη βλέπω εγώ. Δεν μπορώ να την αλλάξω, αλλά ούτε αυτή μπορεί να με αλλάξει.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Hello Κόσμε.

Λαμβάνω την τιμή να σας ενημερώσω ότι αυτό το βλογ είναι στον αέρα. Αυτό το ιστολόγιο αποτελεί αποκλειστικά έργο μου, με μονο δικα μου κειμενα. Εδώ θα εκφράζω τους προβληματισμούς και τις απόψεις μου όπως και ό,τι σκέφτομαι, περνά από το νού μου και πάει λέγοντας.

Εύχομαι να ευχαριστηθείτε τη μπριζόλα.