Τα κλασικά. Παρασκευή ξύσιμο και λιγη ξεκούραση, σάββατο λιγο διαβασμα και αραγμα, κυριακη σχεδόν τσίτα πάλι για άλλη μια κουραστική βδομάδα την οποία έχεις ήδη βαρεθεί πριν φτάσεις καν στη μεση της. Η αδημονία για το επόμενο σαββατοκύριακο αρχίζει να εμφανίζεται. Και όταν το επόμενο φθάσει, καταλήγεις να συνειδητοποιείς ότι αυτό που ονειρευόσουν μια βδομάδα ήταν καμια 30 ώρες χωρίς να έχεις στο μυαλό σου ταυτότητες και συναιρέσεις. Γιατί δεν προσπαθείς να το αλλάξεις αυτό ρε μαλάκα;
Φακιν Σατισφαξιον.
Απόλυτη έκφρασις.
Μπριζόλα.
Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ναι ρε γ@μώτο... Ξεκουράζεσαι από τη μία, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν ξεκουράζεσαι, αλλά ξεκινάς πάλι τη ρουτίνα ανυπομονώντας να μεγαλώσεις για να τελειώσουν όλα αυτά και τότε συνειδητοποιείς ότι πέρασες τα παιδικά σου χρόνια απλά περιμένοντας και μετανιώνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού τις βρήκατε τις συναιρέσεις ρε; :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυναιρέσεις κάνουμε στα αρχαία αυτή την εποχή. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή