Χριστούγεννα , πνεύμα χριστουγέννων , αη βασίλης , οικογένεια χαρούμενη , τα δώρα μας και η μακακία που μας δέρνει αναλλοίωτη.
Και εξηγώ , πιασμένος από αυτή τη διαφήμιση.
1) Τα χριστούγεννα από τι τα καταλαβαίνουμε; Από τα φώτα. Από τίποτα άλλο.
2) Μόλις μαθαίνουμε ότι ερχονται χριστούγεννα , τι κανουμε ; Πετάμε τη βαριοπούλα και δίνουμε δώρα.
3) Όταν χιονίζει , σε αυτό το ουτοπικό σκηνικό χαράς που σκόπιμα δημιουργείται , τι κάνει η χαρούμενη κοπέλα με το σκούφο (και πάλι trademark) ; Πάει , παίρνει μια κοκα κόλα , την κοιτάει σα να μην έχει ξαναδει ποτε κατι τετοιο στη ζωη της και την πίνει μονορούφι.
4) Οι πιλότοι μόλις μαθαίνουν οτι ερχονται χριστούγεννα , πετούνε δώρα με αλεξίπτωτα. Ω ναι. Δώρα.
Συνοψίζοντας , καταλαβαίνουμε ότι έρχονται χριστούγεννα , βλέποντας ένα μάτσο φώτα , αμέσως τρέχουμε να αγοράσουμε δώρα , και μετά χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε γιατί έτσι έχει προγραμματιστεί. Έτσι πρέπει να γίνεται. Προγραμματισμένη χαρά , κατανάλωση , και έπειτα πίσω στην παραγωγή, όπως πριν. Και το αποδεχόμαστε όλοι , σιωπηρά.
Ένα σύστημα έχει στηθεί πίσω από όλο αυτό το δωρομάνι / γιορτομάνι , ένα σύστημα για να τα κονομάνε ακόμα κι όταν οι παραγωγοί (εργαζόμενοι) κάθονται να ξεκουραστούν για να έχουν ξανα δυνάμεις να παράγουν. Με λίγα λόγια , ένας καλός τρόπος για να ξεκουράσεις τους παραγωγούς ώστε μετά να αποδίδουν καλύτερα , τρώγοντας παράλληλα τα λεφτά τους χωρίς να έχεις καμία απώλεια.
Ωραία. Και κάτι άλλο τώρα.
Ο άη βασίλης (ο ευτραφής κύριος με τα κόκκινα , τα γυαλάκια και τη γλυκειά φατσούλα, που ζει στο ροβανιέμι με τους ταράνδους και τα ξωτικά του) ουδεμία σχέση έχει με τον Άγιο Βασίλειο. Στην πραγματικότητα είναι ο Αγιος Νικόλαος των ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ( ή αλλιώς santa)
που έχει και πάλι διαμορφωθεί κατάλληλα κατά τα κερδοσκοπικά πρότυπα των πολυεθνικών και του κεφάλαιου.
Ο πραγματικός Αγιος Βασίλης , που σύμφωνα με την παράδοση δίνει μικρα συμβολικα δωράκια στα παιδιά την Πρωτοχρονιά και ΟΧΙ τα Χριστούγεννα που δίνει τις δωράκλες του ο santa , κατοικεί στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας , είναι ασκητικός , λιτός , λεπτός και με αυστηρή εμφάνιση.
Αλλά σωστά. Αυτό δεν ταιριάζει με το δυτικό πρώτυπο που εμπνέει για κατανάλωση. Οπότε απορρίπτεται.
Μαύρο φίδι που σας έφαγε ρε.
Μπριζόλα.
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Για την ακρίβεια είχε ξεκινήσει για τους ορθόδοξους με τον Βασίλειο τον Μέγα... Ύστερα υπήρξε ο Άγιος Νικόλαος και ο Άγιος Βασίλης που ξέρουμε τώρα είναι κάτι σαν συνδυασμός όλων των στοιχείων που γνωρίζουν για τους 2 παραπάνω με σκοπό όπως είπες την κατανάλωση δώρων και τη συγκίνηση των σημερινών παιδιών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η αναφορά σου, το είχα σκεφτεί κι εγώ, γιατί πολύ με εκνευρίζει η διαφήμιση...
Πολύ σωστά,μην ξεχνάμε και το κόκκινο χρώμα του λόγω coca cola!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρακάνεις. Άμα ο άλλος είναι τόσο μακάκας, όσο τον περιγράφεις καλά να πάθει. Αυτά τα φωτάκια, όπως λες, είναι μια ξεχωριστή αίσθηση. Και ταιριάζουν με την κρύα εποχή του χρόνου, τα κίτρινα, τα παραδοσιακά, γιατί προσδίδουν μια αίσθηση ζεστασιάς. Και δε με νοιάζει αν ο ευτραφής κύριος δημιουργήθηκε από την κόκα κόλα, γιατί το πώς ζω ΕΓΩ τα Χριστούγεννα, τον κάνει ξεχωριστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΤΗ
που παρελαύνει.