Λοιπόν έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι εδώ και 9 χρόνια αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα που όλοι βρίζετε έχω να πω 2-3 πραγματα.

1) Η νοοτροπία.
Όντως, πρόκειται για μια εκπαίδευση ελλειπή. Δε φταίνε ούτε οι δάσκαλοι ούτε οι γονείς ούτε τα παιδάκια. Φταίει η νοοτροπία του "Αν θες να παρεις Α/10/20/100 θα τα μάθεις όλα νεράκι!". Αλλάξαν τα βιβλία για να καταργήσουν αυτό υποτίθεται, το μόνο όμως που κατάφεραν ήταν να προσθέσουν κι άλλες στεγνές πληροφορίες προς αποστήθιση. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα: Φέτος το βιβλίο της ιστορίας της Γ' γυμνασίου λέει στον πρόλογο πως είναι φτιαγμένο για να αναπτύσσεται η κριτική σκέψη και μπλα μπλα μπλα. Δε βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο, απεναντίας μάλιστα... Εντάξει σύμφωνοι. Θα σταματήσω να διαβαζω και εκτος σχολικου εγχειριδίου, να κρίνω σφαιρικά την ιστορία, να έχω επαφή γενικότερα με την ιστορία ως επιστήμη, και θα αρχίσω να παπαγαλιζω στεγνα γεγονότα προκειμένου να ανεβασω ανεπαίσθητα το βαθμό. Όχι ευχαριστώ παιδιά, δε θα πάρω.

2) Τα βιβλία
Τα περισσότερα μέτρια και κακογραμμένα, στηριζόμενα στην αποστήθιση. Ιστορία που φωτοτυπείται στο μυαλό και ξεχνιέται μετά το διαγώνισμα, θρησκευτικά που είναι σα να σου φωνάζουν "στην πυρά οι άπιστοι!" , γεωγραφία με τη ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ στα βόρεια της Ελλάδας, μαθηματικά που δεν αναπτύσσουν τη σκέψη και δεν ειναι δημιουργικά, απλά σου λενε 2 τρόπους να λύσεις μια άσκηση, φυσικη που δεν εκπληρωνει το σκοπό της ( την κατανόηση του κόσμου) αλλά αρκείται στο να μας λέιε 3 τύπους, βιολογία και χημεία κακοδιατυπώσεις, παραλείψεις και ανούσιες προσθεσεις/αφαιρεσεις ύλης. Τα μόνα βιβλία που υποφέρονται είναι των φιλολογικών μαθημάτων και δη των κειμενων αρχαιων/νεων. Τα αρχαία θέλουν βελτίωση, δηλαδή ελάφρυνση από γραμματική και εμβάθυνση στο αρχαίο κείμενο, το οποίο ουσιαστικά είναι το διαμαντι της γλωσσας, οχι η μετοχή του λύω.

3) Γενικές παρατηρήσεις.
Τα πιο ελαφριά μαθήματα είναι απλά ένας τρόπος εκτόνωσης της καταπίεσης που προκύπτει από τα βασικά μαθηματα. Γυμναστική: Πάρτε μπάλα να κλωτσήσετε, Καλλιτεχνικά: Αντιγράψτε αυτό στο μπλοκ σας και αφήστε με ήσυχο/ ήσυχη, Αγγλικά: Ποιος τα γ@μ@ει μωρέ, αφού όλοι κάνουν φροντιστήριο!, Δεύτερη ξένη γλώσσα το ίδιο με τα αγγλικά + τα κάκιστα βιβλία, Μουσική: Ώρα του παιδιού (και των beatles , στο δικο μου σχολειο).

4) Μαθητές.
Μαθητές που αντιπροσωπεύουν τη μέλλουσα κοινωνία. Το 90% μετράει δεύτερα για το διάλλειμμα. Οι μισοί και πλέον έρχονται για τουρισμό και για χαβαλέ. Κάποιοι σκράπες που εξακολουθούν να μένουν και να ξαναμένουν και να καθονται στο γυμνασιο μονο και μονο γιατι αν φυγουν ΔΕΝ έχουν καμια ελπίδα. Όλοι σχεδόν κοιτάνε μόνο να χάσουν μάθημα, να φύγουν 2 λεπτά πιο νωρίς, να πάρουν μια άσκηση λιγότερη, να γραφτουν σε σχολικα προγραμματα, στα οποια δε θα πατησουν ποτε παρά μονο για να πανε μια εκδρομή στην οποία μετά θα περηφανεύονται ότι γ@μησαν ενώ μπορεί να μη θυμούνται πού πήγαν, μαθητές σοκολατόπαιδα που φέρνουν τη μανούλα όταν ο κακός μπριζολοποιός τους πει μαμόθρευτα επειδή έχουν μια μελανιά και κλαίγονται, μαθητές που το παίζουν μάγκες και αμα τους τραβηξεις μια αναποδη ή τους δείξεις ότι δεν τους φοβάσαι προσπαθούν να σε κάνουν φιλο τους για να μη φανει η αδυναμια τους, μαθητές wannabes και underground και καλα ενδυμασια και/ή συμπεριφορά μαθητές που το παίζουν επαναστάτες και ΑΝΤΙΦΑ ΑΝΑΡΧΙΑ και μαθητές "μίμους" προτύπων αμφιβόλλου ποιότητος και προελεύσεως κάθε λογής.
Φυσικά υπάρχει και η αντίθετη πλευρά. Μαθητές προσεγμένοι, ισορροπημένοι, με ανοιχτό μυαλό, ώριμοι και με συνείδηση, που όμως αποτελούν ισχνή μειοψηφία και χλευάζονται από μια μερίδα ηλιθίων επειδή είπαν μια εξεζητημένη λέξη σε μια έκθεση, άρα ειναι ΦΥΤΑ. Εννοείτα πως ποτέ δεν απουσιάζουν οι γλύφτες, οι κλασικοί έλληνες απουσιολόγοι με ό,υι συνεπάγεται αυτό, και τα τσιρακια των καθηγητών.



Αυτή είναι η κατάσταση του ελληνικού σχολείου όπως τη βλέπω εγώ. Δεν μπορώ να την αλλάξω, αλλά ούτε αυτή μπορεί να με αλλάξει.

Τα συμπεράσματα δικά σας.