Γοργή ανασκόπηση.

Ας κάμωμε μια τάχιστη ανασκόπηση του 2010 , χωρίς πολλά πολλά μπλα μπλα, είμεθα και αρρωσταίοι.

Γενάρης : Από τους καλύτερους μήνες. Χαρούμενος, ξένοιαστος, οι διακοπές ήταν οι ονειρικότερες μέχρι τώρα, δε θα μπορούσα να έχω συγκεκριμένο παράπονο.

Φλεβάρης: Βαρετός μήνας, τίποτα το αξιοσημείωτο , διακόπηκε όμως από μια υπερβολικά διασκεδαστική και ευχαριστη εκδρομή.

Μάρτης: Ένας μέτριος μήνας. Από πλευράς του εαυτού μου , κάτι άρχισε να φτιάχνει , άρχισα να σκέφτομαι σαν άνθρωπος και όχι σαν ακαταστάλακτος προέφηβος. Μεγάλη βαρεμάρα στο σχολείο. :/

Απρίλης: Άνοιξη! Ήταν πολύ όμορφα, δόξα τω θεώ. Άρχισα να βγαίνω πιο συχνά, και να περνάω καλύτερα, με καλή παρέα.

Μάης: Ανάποδος μήνας, μακράν ο χειρότερος του χρόνου, δε θα το αναλύσω περεταίρω. Μου έκανε καλό όμως, μου έμαθε να στηρίζομαι σε μένα, και όχι σε άτομα και καταστάσεις. Αν εξαιρεθούν μερικές μέρες του Πάσχα , έχουμε μιζέρια.

Ιούνης: Σαν το μάη ένα πράμα , βαρεμάρα να διαβάσω, απώλεια οποιουδήποτε προσανατολισμού προς οπουδήποτε. Χύμα στο κύμα, αβεβαιότητα, συγκεχυμένα αισθήματα. Τουλάχιστον τέλειωσε το μισητό γυμνάσιο.

Ιούλης: Επικός μήνας από τις 18 και μετά , πολύ καλός στο υπόλοιπό του. Άριχσαν πολλά να ισορροπούν μέσα μου , οι διακοπές με χαλάρωσαν και παρά τη φαινομενική βαρεμάρα , ήμουν εντάξει και καλά με εμένανε. Και το σημαντικότερο , μακριά από την Αθήνα και τις ηλίθιες καταστάσεις της.

Αύγουστος: Χα! Όχι απλά ο καλύτερος του χρόνου, θα μπορούσα εύκολα να πω και καλύτερος της ζωής μου. Μια οπτασία στη μυτιλήνη (ευτυχώς επρόλαβα να φύγω) και καλή φάση. Μετά ένα σύντομο μιζερο 2ημερο στην αθήνα και έπειτα Κρήτη! Ε , εντάξει , τι να πω, δεν αρκούν λόγια για να περιγράψω. Πήγα ξανά μετά από 2 χρόνια.
Με το που πάτησα εκεί ξέχασα τα παντα πισω μου. Χωριό, θείοι, ξαδέρφια, νονός , γιαγιά , σόι , παλιοί γνωστοί. Ένας υπέροχος αχταρμάς. Ύστερα, μαζί με τους δικούς μου, επιπλώσαμε και σουλουπώσαμε το σπίτι του συγχωρεμενου του προπαππού μου, ανακαινισμένο πρόσφατα μεν, αχούρι δε , και το κάναμε όχι απλά κατοικήσιμο, αλλά και το πιο ατμοσφαιρικό και παραμυθένιο πετρόχτιστο σπίτι που έχω μπει. Κατά τ' άλλα , γλέντια , ατελείωτες κουβέντες με απίστευτα συμπαθείς γνωστούς και *χμ* γνωστές, παλιούς και παλιές. Όλο αυτό , το τόσο χαρούμενο και παραμυθένιο "τοπίο" με έκανε αυτόν που είμαι τώρα. Τόσα ερεθίσματα μέσα σε 15 μέρες που δεν μπορούσα να μην αλλοτριωθώ λιγάκι (προς το καλύτερο κατ' εμε).

Σεπτέμβρης: Χμφ. Εκπλήρωσα το όνειρο που είχα από αρκετό καιρό, να βάλω στο σπίτι δλδ ενα πισι της προκοπής. Μου αρέσει αφάνταστα το λύκειο, σε σύγκριση με το μίζερο δημοτικό και το πιο μίζερο γυμνάσιο, είναι απίθανο. Μερικές δυσάρεστες στιγμες που ειχα αφησει πισω μου πηγαινοντας Κρήτη, συνεχίζουν να με κυνηγούν.

Οκτώβρης: Γουελ, ενας σημαντικός μήνας για το εγώ μου. Έμαθα να μην εξαρτώμαι από τίποτα και να αποκολλώμαι εύκολα από οπουδήποτε, απέκτησα πίστη στον εαυτό και τις δυνατότητές μου. Η μουσική δε μου ανοίγει απλά ορίζοντες, αλλά νέους κόσμους, άβατους ως τότε. Παρατηρώ δυνατότητες που δε θα περίμενα ποτέ να διαθέτω ,ξέροντας ότι το σώμα μου είναι εξαιρετικά μονοκόματο και δυσκίνητο. Μαθαίνω τα μαθηματικά που κρύβει μέσα της κάθε νότα. Πειραματίζομαι με διάφορα νεα , παράξενα , ίσως ανήκουστα είδη μουσικής. Ποιος; Εγώ! Που μέχρι τη δευτέρα γυμνασίου ήξερα μόνο ακούσματα των γονιών μου.

Νοέμβρης: Προέκταση του Οκτώβρη. Όμορφος. Όχι εξαιρετικός, αλλά ωραίος. Εντάξει με τον εαυτό μου, τις υποχρεώσεις μου , και τους ανθρώπους γύρω μου. Συνήθως μουντός ρουτινομήνας, μα ωραίος φέτος.

Δεκέμβρης: Για τον πούτσο καβάλα, συγγνώμη κιόλας, αλλά δεν έκανα ούτε μια σωστή κωλοεπιλογή μέσα σε αυτό το μήνα. Ναφυγειναφυγειναφυγει. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, αρρωσταίνω την τελευταία μέρα του,αλλά και του 2010. Τι να κάνουμε.


Συνοψίζοντας, έχουμε 3 τρισκατάρατους μήνες (Μάη, Ιούνη, Δεκέμβρη) , 1 τέλειο (Αύγουστο) , 5 πολύ καλούς (Σεπτέμβρη, Γενάρη, Απρίλη, Οκτώβρη, Νοέμβρη) , Ιούλης, Φλεβάρης και Μάρτης (με σειρά ποιότητας) είναι οι μήνες που χωρίς να ήτονε κάτι καλό ιδιαίτερα, υπήρξαν ευχάριστοι.

Τελικός απολογισμός: Οριακά Καλό έτος, σίγουρα όμως το πιο ανατρεπτικό, έντονο, συγκινητικό , πολυσημαίνον, ταχύ και διδακτικό ως τώρα.

2011 , μην απογοητεύσεις.

Χρόνια πολλά!