Χαλαρότητα και ξάπλα , πλάκα έχει. Σα μια συνεχιζόμενη Κυριακή , γλυκειά διάρκεια. Μετά πάλι στα ίδια , προσευχόμενοι να περάσουν γρήγορα οι μέρες , να έρθει η επόμενη αργία , να φεύγει η ζωή· ετσι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Την ίδια στιγμή που άλλοι συνάνθρωποί μας παρακαλούν και προσεύχονται για ένα λεπτό ζωής περισσότερο.
Τι παράξενοι που είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα , πνεύμα χριστουγέννων , αη βασίλης , οικογένεια χαρούμενη , τα δώρα μας και η μακακία που μας δέρνει αναλλοίωτη.
Και εξηγώ , πιασμένος από αυτή τη διαφήμιση.
1) Τα χριστούγεννα από τι τα καταλαβαίνουμε; Από τα φώτα. Από τίποτα άλλο.
2) Μόλις μαθαίνουμε ότι ερχονται χριστούγεννα , τι κανουμε ; Πετάμε τη βαριοπούλα και δίνουμε δώρα.
3) Όταν χιονίζει , σε αυτό το ουτοπικό σκηνικό χαράς που σκόπιμα δημιουργείται , τι κάνει η χαρούμενη κοπέλα με το σκούφο (και πάλι trademark) ; Πάει , παίρνει μια κοκα κόλα , την κοιτάει σα να μην έχει ξαναδει ποτε κατι τετοιο στη ζωη της και την πίνει μονορούφι.
4) Οι πιλότοι μόλις μαθαίνουν οτι ερχονται χριστούγεννα , πετούνε δώρα με αλεξίπτωτα. Ω ναι. Δώρα.
Συνοψίζοντας , καταλαβαίνουμε ότι έρχονται χριστούγεννα , βλέποντας ένα μάτσο φώτα , αμέσως τρέχουμε να αγοράσουμε δώρα , και μετά χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε γιατί έτσι έχει προγραμματιστεί. Έτσι πρέπει να γίνεται. Προγραμματισμένη χαρά , κατανάλωση , και έπειτα πίσω στην παραγωγή, όπως πριν. Και το αποδεχόμαστε όλοι , σιωπηρά.
Ένα σύστημα έχει στηθεί πίσω από όλο αυτό το δωρομάνι / γιορτομάνι , ένα σύστημα για να τα κονομάνε ακόμα κι όταν οι παραγωγοί (εργαζόμενοι) κάθονται να ξεκουραστούν για να έχουν ξανα δυνάμεις να παράγουν. Με λίγα λόγια , ένας καλός τρόπος για να ξεκουράσεις τους παραγωγούς ώστε μετά να αποδίδουν καλύτερα , τρώγοντας παράλληλα τα λεφτά τους χωρίς να έχεις καμία απώλεια.
Ωραία. Και κάτι άλλο τώρα.
Ο άη βασίλης (ο ευτραφής κύριος με τα κόκκινα , τα γυαλάκια και τη γλυκειά φατσούλα, που ζει στο ροβανιέμι με τους ταράνδους και τα ξωτικά του) ουδεμία σχέση έχει με τον Άγιο Βασίλειο. Στην πραγματικότητα είναι ο Αγιος Νικόλαος των ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ( ή αλλιώς santa)
που έχει και πάλι διαμορφωθεί κατάλληλα κατά τα κερδοσκοπικά πρότυπα των πολυεθνικών και του κεφάλαιου.
Ο πραγματικός Αγιος Βασίλης , που σύμφωνα με την παράδοση δίνει μικρα συμβολικα δωράκια στα παιδιά την Πρωτοχρονιά και ΟΧΙ τα Χριστούγεννα που δίνει τις δωράκλες του ο santa , κατοικεί στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας , είναι ασκητικός , λιτός , λεπτός και με αυστηρή εμφάνιση.
Αλλά σωστά. Αυτό δεν ταιριάζει με το δυτικό πρώτυπο που εμπνέει για κατανάλωση. Οπότε απορρίπτεται.
Μαύρο φίδι που σας έφαγε ρε.
Μπριζόλα.
Και εξηγώ , πιασμένος από αυτή τη διαφήμιση.
1) Τα χριστούγεννα από τι τα καταλαβαίνουμε; Από τα φώτα. Από τίποτα άλλο.
2) Μόλις μαθαίνουμε ότι ερχονται χριστούγεννα , τι κανουμε ; Πετάμε τη βαριοπούλα και δίνουμε δώρα.
3) Όταν χιονίζει , σε αυτό το ουτοπικό σκηνικό χαράς που σκόπιμα δημιουργείται , τι κάνει η χαρούμενη κοπέλα με το σκούφο (και πάλι trademark) ; Πάει , παίρνει μια κοκα κόλα , την κοιτάει σα να μην έχει ξαναδει ποτε κατι τετοιο στη ζωη της και την πίνει μονορούφι.
4) Οι πιλότοι μόλις μαθαίνουν οτι ερχονται χριστούγεννα , πετούνε δώρα με αλεξίπτωτα. Ω ναι. Δώρα.
Συνοψίζοντας , καταλαβαίνουμε ότι έρχονται χριστούγεννα , βλέποντας ένα μάτσο φώτα , αμέσως τρέχουμε να αγοράσουμε δώρα , και μετά χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε γιατί έτσι έχει προγραμματιστεί. Έτσι πρέπει να γίνεται. Προγραμματισμένη χαρά , κατανάλωση , και έπειτα πίσω στην παραγωγή, όπως πριν. Και το αποδεχόμαστε όλοι , σιωπηρά.
Ένα σύστημα έχει στηθεί πίσω από όλο αυτό το δωρομάνι / γιορτομάνι , ένα σύστημα για να τα κονομάνε ακόμα κι όταν οι παραγωγοί (εργαζόμενοι) κάθονται να ξεκουραστούν για να έχουν ξανα δυνάμεις να παράγουν. Με λίγα λόγια , ένας καλός τρόπος για να ξεκουράσεις τους παραγωγούς ώστε μετά να αποδίδουν καλύτερα , τρώγοντας παράλληλα τα λεφτά τους χωρίς να έχεις καμία απώλεια.
Ωραία. Και κάτι άλλο τώρα.
Ο άη βασίλης (ο ευτραφής κύριος με τα κόκκινα , τα γυαλάκια και τη γλυκειά φατσούλα, που ζει στο ροβανιέμι με τους ταράνδους και τα ξωτικά του) ουδεμία σχέση έχει με τον Άγιο Βασίλειο. Στην πραγματικότητα είναι ο Αγιος Νικόλαος των ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ( ή αλλιώς santa)
που έχει και πάλι διαμορφωθεί κατάλληλα κατά τα κερδοσκοπικά πρότυπα των πολυεθνικών και του κεφάλαιου.
Ο πραγματικός Αγιος Βασίλης , που σύμφωνα με την παράδοση δίνει μικρα συμβολικα δωράκια στα παιδιά την Πρωτοχρονιά και ΟΧΙ τα Χριστούγεννα που δίνει τις δωράκλες του ο santa , κατοικεί στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας , είναι ασκητικός , λιτός , λεπτός και με αυστηρή εμφάνιση.
Αλλά σωστά. Αυτό δεν ταιριάζει με το δυτικό πρώτυπο που εμπνέει για κατανάλωση. Οπότε απορρίπτεται.
Μαύρο φίδι που σας έφαγε ρε.
Μπριζόλα.
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
Περήφανος για τη χώρα μου ; Ναι λολ.
Δε ζηλεύουν την Ελλάδα οι ξένοι. Αντιθέτως, μάλλον την αποφεύγουν. Και προσωπικά αισθάνομαι ντροπή για τη χώρα μου, ειδικά τα τελευταία 2-3 χρόνια. Έχουμε γίνει γελοίοι. Και προαπντώς, δεν ξερω για σας, εμένα πάντως δε με κάνει περήφανο , ούτε το ξεπούλημα της χώρας μας , ούτε οι κυβερνήσεις μας. Πιο πρόσφατη απόδειξη γι' αυτό; Και οι δυο τελευταιοι πρωθυπουργοί κάνουν το σκυλάκι των Βρυξελλών. Δε χαράζουν δική τους πορεία. Ακούν τι τους λέει ο αρχηγούλης αλμούνια , λακορούνια δεν ξερω τι και το ακολουθούν. Ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται με περισσότερη ελληνική φτώχεια.
Εξωτερική πολιτική έχουμε; Έχουμε διπλωματία ώστε να προσελκύσουμε συμμάχους; Δε βλέπω κάτι τέτοιο, αντιθέτως βλέπω μια εχθρικότητα προς όλους μας τους γείτονες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μακεδονική Δημοκρατία στο βορρά. Την είχαμε μαριονέτα μας, όλα ελεγχόταν από Έλληνες, μια μαγκια να μας κανανε και την επόμενη είχαν 60% ανεργία. Το εκμεταλλευτήκαμε; ΌΧΙ. Κάναμε σαν τα δωδεκάχρονα που παλιμπαιδίζουν κι αντί να αστράψουν μια στο μπέμπη που τους ενοχλεί να το βουλώσει, κάθονται και τον συνορίζονται. Εγώ βλέπω πάντως την τουρκία που ανεκαθεν ειχε εχθρες με βουλγαριες , μακεδονιες κι αλβανίες , να τις προσεγγίζει, βλέποντας το ελλαδιστάν να κυβερνάται από ζωντόβολα νεοέλληνες που είναι κλεισμένοι στο προγονόπληκτο καβούκι τους.
Ισότητα κοινωνική βλέπετε καμία; Εγώ βλέπω μια πλουτοκρατία των λίγων να κυβερνά τους πολλούς, χωρίς καμία αξιοκρατία. Βλέπω βιομήχανους , μεγαλοεπιχειρηματίες και λοιπούς να τρώγονται για το ποιος θα μασήσει πρώτος , ποιος θα έχει τους πιο πολλούς ημετέρους στην κυβέρνηση κοκ.
Παιδεία, βλέπετε κάτι; Μόνο ένα σχολείο καταπιεστικό, βάναυσο, μουντό και βαρετό βλέπω εγώ, με μια ομάδα χούλιγκανς να κλείνει πανεπιστήμια με το έτσι θελω.
Αθλητισμό; Και πάλι τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τις δυο εθνικές , μπάσκετ και ποδοσφαίρου , τα εγχώρια (ειδικά στο ποδόσφαιρο) είναι για πέταμα. Βάρβαρα, νεοελληνικά , ηλίθια και φανφαρόνικα.
Και τώρα, έχουμε μια κρίση που μας μαστίζει , κι αντί να βρούμε λύσεις, κόβουμε το δώρο του εργαζόμενου στο δήμο, αλλά τον άλλον που δεν ξερει τι έχει, αφορολόγητο τον αφήνουμε. Πώς περιμένουν προκοπή έτσι;
Ο μόνος τομέας στον οποίο δίδεται προσοχή είναι η άμυνα κατά των κακών τούρκων , κακων αλβανων, κακων "σκοπιανων" , κακών βουλγάρων και δεν ξέρω τι αλλο. Λες και είναι πιθανό να αλλάξουν σύνορα εν ετει 2010, ή έστω να γίνει πόλεμος.
Κοινώς, έχω σιχαθεί την όλη κατάσταση. Παραμένει όνειρό μου , ίσως άπιαστο, να κυβερνήσω κάποτε αυτόν τον τόπο, αδιάφθορος και ανυπάκουος στα λόμπυ, τους τραπεζίτες και τα κεφάλαια. Η αν δεν είμαι εγώ , να είναι κάποιος άλλος , κάποιος που θα πετάξει έξω αυτό το μαύρο κι άραχνο μέλλον που πλησιάζει γοργά.
Μπριζόλα.
Εξωτερική πολιτική έχουμε; Έχουμε διπλωματία ώστε να προσελκύσουμε συμμάχους; Δε βλέπω κάτι τέτοιο, αντιθέτως βλέπω μια εχθρικότητα προς όλους μας τους γείτονες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μακεδονική Δημοκρατία στο βορρά. Την είχαμε μαριονέτα μας, όλα ελεγχόταν από Έλληνες, μια μαγκια να μας κανανε και την επόμενη είχαν 60% ανεργία. Το εκμεταλλευτήκαμε; ΌΧΙ. Κάναμε σαν τα δωδεκάχρονα που παλιμπαιδίζουν κι αντί να αστράψουν μια στο μπέμπη που τους ενοχλεί να το βουλώσει, κάθονται και τον συνορίζονται. Εγώ βλέπω πάντως την τουρκία που ανεκαθεν ειχε εχθρες με βουλγαριες , μακεδονιες κι αλβανίες , να τις προσεγγίζει, βλέποντας το ελλαδιστάν να κυβερνάται από ζωντόβολα νεοέλληνες που είναι κλεισμένοι στο προγονόπληκτο καβούκι τους.
Ισότητα κοινωνική βλέπετε καμία; Εγώ βλέπω μια πλουτοκρατία των λίγων να κυβερνά τους πολλούς, χωρίς καμία αξιοκρατία. Βλέπω βιομήχανους , μεγαλοεπιχειρηματίες και λοιπούς να τρώγονται για το ποιος θα μασήσει πρώτος , ποιος θα έχει τους πιο πολλούς ημετέρους στην κυβέρνηση κοκ.
Παιδεία, βλέπετε κάτι; Μόνο ένα σχολείο καταπιεστικό, βάναυσο, μουντό και βαρετό βλέπω εγώ, με μια ομάδα χούλιγκανς να κλείνει πανεπιστήμια με το έτσι θελω.
Αθλητισμό; Και πάλι τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τις δυο εθνικές , μπάσκετ και ποδοσφαίρου , τα εγχώρια (ειδικά στο ποδόσφαιρο) είναι για πέταμα. Βάρβαρα, νεοελληνικά , ηλίθια και φανφαρόνικα.
Και τώρα, έχουμε μια κρίση που μας μαστίζει , κι αντί να βρούμε λύσεις, κόβουμε το δώρο του εργαζόμενου στο δήμο, αλλά τον άλλον που δεν ξερει τι έχει, αφορολόγητο τον αφήνουμε. Πώς περιμένουν προκοπή έτσι;
Ο μόνος τομέας στον οποίο δίδεται προσοχή είναι η άμυνα κατά των κακών τούρκων , κακων αλβανων, κακων "σκοπιανων" , κακών βουλγάρων και δεν ξέρω τι αλλο. Λες και είναι πιθανό να αλλάξουν σύνορα εν ετει 2010, ή έστω να γίνει πόλεμος.
Κοινώς, έχω σιχαθεί την όλη κατάσταση. Παραμένει όνειρό μου , ίσως άπιαστο, να κυβερνήσω κάποτε αυτόν τον τόπο, αδιάφθορος και ανυπάκουος στα λόμπυ, τους τραπεζίτες και τα κεφάλαια. Η αν δεν είμαι εγώ , να είναι κάποιος άλλος , κάποιος που θα πετάξει έξω αυτό το μαύρο κι άραχνο μέλλον που πλησιάζει γοργά.
Μπριζόλα.
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
Λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.
Σχολείο κλειστό, κατά πάσα πιθανότητα από γριπώδεις συνδρομές και όχι από την περιβόητη ιωσουλα Η1Ν1. Ξύσιμο συνεχές , και άλλες 7*5 = 35 ώρες χαμένες. Σκωτόνουμε την ώρα μας. Μια ταινία από δω, ένα παιχνίδι από κει , ενα βιβλίο στ' αριστερά , ένα psp στα δεξιά. Καμιά βόλτα , καμια συναντηση, κανε τετοιου ειδους μερακλωμα. Ωραιό αυτό. Περνά ευχάριστα η ώρα. Και αυτή η αίσθηση του "μια βδομαδα αραλικι, 3 μερες μαθημα και μετα αλλες 2 αραλίκι" είναι απερίγραπτη. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα, νοιώθεις άλλος άνθρωπος , χωρίς άγχη και υστερίες.
Έχω την υγειά μου, έχω τη Μαρία , είμαι κι αραχτός.
Έχουμε κριτήριο ισότητας με την ευτυχία εδώ.
Άρα μπριζολοποιός= ευτυχισμένος.
Α ρε γουσγο , κάτι μας έμαθες κι εσύ.
Mεράκλωσα
Μπριζόλα.
Έχω την υγειά μου, έχω τη Μαρία , είμαι κι αραχτός.
Έχουμε κριτήριο ισότητας με την ευτυχία εδώ.
Άρα μπριζολοποιός= ευτυχισμένος.
Α ρε γουσγο , κάτι μας έμαθες κι εσύ.
Mεράκλωσα
Μπριζόλα.
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
Aποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα από τον πρώτο μήνα λειτουργίας της Μπριζόλας είναι θετικότατα.
Έχω τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας η οποία έκλεισε, και θέλω να ευχαριστήσω τους 71 που ψήφισαν πρωτού αναρτήσω τα ποσοστά.
Έχουμε και λέμε:
Στην ερώτηση "Πώς σας φαίνεται η Μπριζόλα" οι απαντήσεις ήταν οι εξής:
Γαμάτη, Μεράκλωσα (36 ψήφοι , 50% )
Καλή φάση (13 ψήφοι, 18% )
Μέτρια (4 ψήφοι, 5% )
Κολοκύθια τούμπανα (18 ψήφοι, 25% )
Με άλλα λόγια:
Οι μισοί από αυτούς που ψήφισαν, βρήκαν εξαιρετικό το blog.
1 στους 4 το βρήκε χάλια.
7 στους 10 έχουν θετική άποψη
Το ποσοστό του μέτρια είναι χαμηλό, πράγμα που σημαίνει ότι οι αναγνώστες είτε συμμερίζονται τις απόψεις μου ( αυτό κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό, το 70% περίπου) είτε όχι ( 30%).
Δηλαδή έχω φανατικούς αναγνώστες και φανατικούς επικριτές.
Ωραία.
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη, η μπριζόλα πέρασε την πρώτη φάση λειτουργίας της επιτυχώς και η συνέχειά της κρίνεται αναγκαία.
Αναρτάται καινούρια δημοσκόπηση και σύντομα νέες αναρτήσεις.
Μείνετε συντονισμένοι
Ευχαριστημένη Μπριζόλα.
Έχω τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας η οποία έκλεισε, και θέλω να ευχαριστήσω τους 71 που ψήφισαν πρωτού αναρτήσω τα ποσοστά.
Έχουμε και λέμε:
Στην ερώτηση "Πώς σας φαίνεται η Μπριζόλα" οι απαντήσεις ήταν οι εξής:
Γαμάτη, Μεράκλωσα (36 ψήφοι , 50% )
Καλή φάση (13 ψήφοι, 18% )
Μέτρια (4 ψήφοι, 5% )
Κολοκύθια τούμπανα (18 ψήφοι, 25% )
Με άλλα λόγια:
Οι μισοί από αυτούς που ψήφισαν, βρήκαν εξαιρετικό το blog.
1 στους 4 το βρήκε χάλια.
7 στους 10 έχουν θετική άποψη
Το ποσοστό του μέτρια είναι χαμηλό, πράγμα που σημαίνει ότι οι αναγνώστες είτε συμμερίζονται τις απόψεις μου ( αυτό κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό, το 70% περίπου) είτε όχι ( 30%).
Δηλαδή έχω φανατικούς αναγνώστες και φανατικούς επικριτές.
Ωραία.
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη, η μπριζόλα πέρασε την πρώτη φάση λειτουργίας της επιτυχώς και η συνέχειά της κρίνεται αναγκαία.
Αναρτάται καινούρια δημοσκόπηση και σύντομα νέες αναρτήσεις.
Μείνετε συντονισμένοι
Ευχαριστημένη Μπριζόλα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)