?

Εκτός ελέγχου βαίνω, -φοβάμαι- μα και θέλω.

Ω, όχι.

Απέλπιδες προσπάθειες να μη μπω στη δίνη, μη και η αλλη της άκρη είναι επικίνδυνη.

Μα δε μπορώ να τ'αρνηθώ πως θέλω ν'αφεθώ.

Γιατί τώρα, γιατί σε 'μενα , γιατί έτσι;

Μα, εν τέλει, κι επιτέλους, Πού ήσουν τόσο καιρό;

Τα μιλιούνια των θέλω για πρώτη φορά τείνουν να υπερνικήσουν τα πρέπει.

Χωρίς πρέπει, χωρίς δισταγμό, χωρίς παρεμβολές.


Κρατώ μέσα μου το χείμαρρο, μόνο και μόνο γιατί κάτι μέσα μου λέει πως είναι πολύ νωρίς να εμπιστευτώ έτσι άκριτα τα πάντα.

Ό,τι κι αν γίνει...

...ξέρεις...


Κι αύριο πρωί, πρέπει πάλι να σφραγίσω το κεφάλι, να αφοσιωθώ αποκλειστικά και μόνο στον πίνακα.Θα τα καταφέρω.
Τα καλά του να ελέγχεις.
Ακόμα.

Μέχρι όσο.