Πώς έγραφα μικρός.

Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο πριν 3 χρόνια. Απρίλης 2008 , πρώτη γυμνασίου.

Το κοιτάω και απολαμβάνω γελώντας.

Στρατηγική Ελλάδας για νίκη! ('36)

1. Καταλαμβάνετε ΑΜΕΣΩΣ την Αλβανία.

2. Ερευνάτε αλπινιστές φανατικά, και βγάζετε πολλές ταξιαρχίες αποτελούμενες από αυτούς (τουλάχιστον 15) , ενώ έχετε κάνει upgrade το πεζικό από '18 σε τουλάχιστον '36.

3. Όλη την ώρα, αλλάζετε το καθεστώς στο αντίθετο του δημοκρατικού. (ώστε να μπορείτε να κυρήξετε πόλεμο σε όποιον θέλετε)

4. Βγάζετε ένα βομβαρδιστικό και ένα μαχητικό, από τα ήδη πρώιμα, δε χρειάζεστε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.

Περνάμε στη δεύτερη φάση. (πρέπει να είστε ταχύτατοι)

1. Επιτίθεστε με πολύ στρατό στο Plodviv της βουλγαρίας από καβάλα και αφού το καταλάβετε, πάτε βόρεια (δε θυμάμαι όνομα) ώστε να κόψετε τη βουλγαρία στη μέση (και το στρατό της μαζί).

2. Καταλαμβάνετε gorna dzumaya με το στρατό αλπινιστών που έχετε στη θεσσαλονίκη.

3. Θαύμα! Μένει η Σόφια, η βράκα και η βάρνα. Επιτίθεστε στη βάρνα και αν νικήσετε οι μεραρχίες εξαφανίζονται.

4. Κατά πάσα πιθανότητα θα σας ζητήσουν ανακωχή δίνοντας σας εδάφη, δεχθείτε.

5. Αφού ανασυνταχθεί ο στρατός σας και εφοδιαστεί, επιτεθείτε από plodviv , gorna dzumaya και από μια βόρεια επαρχία δε θυμαμαι ονομα, στη ΣΟΦΙΑ.

6. Αν την καταλάβετε, μένει η βράκα. Πρωτού προλάβουν να σας επιτεθούν στη σόφια, πηγαίνετε γρήγορα γρήγορα στη διπλωματία και πατήστε annex nation στη βουλγαρία.

7. ΕΤΟΙΜΟΙ! Η βουλγαρία είναι δική σας, τα εργοστάσιά σας διπλασιάστηκαν (από τους στρατιώτες που βάλατε να παραφυλάν για παρτιζάνους), και πλέον μπορείτε να βγάλετε και τανκ.

Τρίτο κεφάλαιο:

1. Πρέπει να ερευνησετε τακτικες πεζικου, καθως ο επόμενός σας αντίπαλος (τουρκία) δε μασάει.

2. Προχωρήστε στην έρευνα, κάνοντας το πεζικό σας τουλάχιστον '39.

3. Βγάλτε Vickers Mk. E και πεζικο για τα πεδινά, αλπινιστές για τα ορεινά, 1 αεροπλανοφόρο και αναβαθμίστε το πυροβολικό σας. Προεραιτικά μπορείτε να βάλετε heavy tanks στο πεζικό μόνο.

4. Δημιουργήστε απόθεμα προμηθειών.

5. Ζητήστε από την Ιταλία τα δωδεκάνησα και τη ρόδο, αν δεν τα δώσουν δεν πειράζει, απλώς μειώνονται οι επιλογές σας για αιφνιδιασμό.

Εδώ τελειώνει ο οδηγός, σας έδωσα τουλάχιστον 10 ώρες παιχνιδιού παραπάνω. Θα ασχοληθούμε με την επίθεση στην τουρκία σε κανε μήνα.

Το παραπάνω αποτελεί οδηγό για ένα παιχνίδι που ανακάλυψα τότε , το hearts of iron 2 !

Μεγάλη Εβδομάc και συναφείς ιστορίες.

Χριστός Ανέστη!

Αληθώς ο Κύριος...

Πότε φτάσαμε ως εδώ; Ούτε που κατάλαβα. Μέσα σε μια ταχύτατα διαδραματιζόμενη χρονιά και αντιμέτωπος με τον αδυσώπητο χρόνο, βρέθηκα να βλέπω μέρες επι μερών , βδομάδες επί βδομάδων και εν τέλει μήνες επί μηνών να περνούν χωρίς να παίρνω χαμπάρι.

Η μεγάλη εβδομάδα πέρασε , χωρίς καν να το καταλάβω. Αρκετά αγγλικά, οι υποχρεώσεις που τα αφορούν με οδήγησαν στο να περάσω 2-3 μέρες προσμονώντας απλά το τέλος τους, έτσι , για να νοιώσω ελαφρύτερος.

Προβληματίζομαι λοιπόν, από την έκτη δημοτικού παρατηρώ το φαινόμενο αυτό , όμως μόλις φέτος έγινε τόσο έντονο και συνάμα αισθητό. Μια ανησυχία με περιβάλλει. Μήπως έτσι θα κυλήσει όλη μου η ζωή; Μήπως το προσδόκιμο ζωής που ως μικρό παιδί σκεφτόμουν "πολύ, πάρα πολύ μακρινό" είναι τελικά πολύ- πολύ πιο γρήγορα επερχόμενο; Δεν ξέρω, μπαίνω σε σκέψεις , ειδικά όταν ακούω μεγάλους να λένε "πόσο μικρή είναι η ζωή" και κυρίως το απόλυτα τρομακτικό "πώς πέρασαν τα χρόνια;".

Και ναι , κάνω κι εγώ αυτή τη σκέψη ή τις σκέψεις αυτές. Κάνω και ορισμένους γελοίους παραλληλισμούς που αφορούν την ηλικία μου βέβαια , όπως το ότι την εποχή που γεννήθηκα προλάβαινα άνετα να συνομιλήσω με κάποιον γεννημένο πριν το 1899 , ενώ τώρα μετα βίας βρίσκω κάποιον πριν το 1920. Ή η άλλη κορυφαία σαχλαμάρα που μου ήρθε μόλις έμαθα πως πέθανε ο απίστευτος και αναντικατάστατος Νίκος Παπάζογλου. Όταν γεννιόμουν αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν ΚΑΝ μεσήλικας. Και τώρα.... πέθανε! Η πιο τραγελαφική μου σκέψη , που οφείλω και να μοιραστώ , είναι το τέλος της καριέρας του Αντώνη Νικοπολίδη. Μια ζωή τον θυμάμαι να παίζει , έζησα όλη του την εμφανή καριέρα. Από 5χρονο έλεγα "αμα έχουμε Νικοπολίδη δε μπαίνει γκολ". Και τώρα; Δε θα τον ξαναδώ να παίζει επαγγελματικά όπως παλιά· ποτέ ξανά! Τέλος, σκέφτομαι τον παππού μου, που τώρα είναι 87 ετών και έχει 1002 προβλήματα. Διάολε, στα 78 του , γυρνάγαμε παρέα όλους τους αμπελόκηπους , πρώτα κουραζόμουν εγώ και έπειτα εκείνος. Πρόβλημα υγείας κανένα, αθλούνταν καθημερινά. Πλέον , βλέπω πως μέσα από την άρνησή του να αποδεχθεί την πλέον αδυναμία του, κάνει το πρωί 2-3 διατάσεις στα χέρια , ίσα ίσα να δείξει πως εξασκεί ακόμα αυτό που σπούδασε πριν 70 χρόνια , έστω και στον εαυτό του...

Ποιός ξέρει. Ίσως πριν καλά καλά το καταλάβω , φτάσω να κλαίω από συγκίνηση στη θέα ενός σκονισμένου psp ή να αναπολώ μνήμες 50+ ετών προσπαθώντας να δω αν μπορώ να παίξω το cod 4 στον εν έτει 2060 υπολογιστή μου. :P

Στα σχετικά με τη θρησκευτική πίστη και το όλο πνεύμα των ημερών, πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι προς άπαντες. Η νηστεία και η τήρηση στοιχειωδών εθίμων όπως το άναμμα ενός κεριού, αποτελούν -είτε το θέλουμε, είτε όχι- κληρονομιά μας , παράδοσή μας ως ομάδα ανθρώπων. Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός "θρησκευόμενος" εξακολουθεί να μη μου ταιριάζει, μια και ό,τι "θρησκευτικά ορθό" τελώ, είναι αφοσίωσή μου στην παράδοση , αποκλειστικά και μόνο.

Επίσης, πιστεύω στο βαθύτερο νόημα της ανάστασης του Ιησού. Είναι ολοφάνερο πως ο κύκλος της ζωής του και οι διδαχές πολλών θρησκειών, σχετίζονται με την αρχέγονη περιέργεια του ανθρώπου για το τι είναι ο Ήλιος. Ένα φιλάνθρωπο ον που εγκαταλείπει τον άνθρωπο μισό 24ωρο ίσως; Κανείς δεν ξέρει. Σίγουρα πάντως, οι βαθύτερες ρίζες των περισσοτέρων θρησκειών είναι ίδιες. Και αφορούν τον Ήλιο. Οι μόνοι βέβαια που είχαν τ' @@ να λατρέψουν απευθείας τον Ήλιο , ήταν οι Αιγύπτιοι και ορισμένοι προ-Κολομβιανοί λαοί της Αμερικής. :p Οι υπόλοιποι ίδρυσαν ή εντελώς νέες θρησκείες με βάση τον ήλιο, ή απλά δημιούργησαν έναν θεό- παραπλήσιο του Ήλιου (λέγε με Απόλλωνα).

Τέλος, οφείλω να ομολογήσω πως συγκινήθηκα όταν είδα σήμερα ένα τέτοιο γιγαντιαίο πλήθος με τις λαμπάδες στο χέρι, συγκεντρωμένο όλο μαζί. Και το "άγιο" φως να μοιράζεται απλόχερα από άνθρωπο σε άνθρωπο , με ένα χαμόγελο και μια ευχή.

Η αγιοσύνη αυτού του φωτός αποτελείται από στοιχεία που αποτελούν τη βάση της ιδεατής κοινωνίας που έχω στο μυαλό μου, όσο γελοίο κι αν ακούγεται αυτό σε όσους με ξέρουν καλά...

Και του χρόνου με υγεία παίδες. :)

ps. Βρίσκομαι εδώ τέτοια ώρα λόγω ασυγκράτητης επίθεσης προς τη μαγειρίτσα , η οποία με τιμωρεί βάναυσα με ναυτία και πονοστόμαχο. Με την ανάρτηση έφτιαξα λιγάκι , λέω να πάω να την πέσω.

A.

An xanaxipnisw exaitias tis nixterinis su optasias θα σε πάρει κανας δγιάολος.