Χαρω τηνε για παιδεία!

Ας βαθμολογήσουμε όλοι μαζί , σε μια ευχάριστη και δημιουργική ατμόσφαιρα ενα πρόλογο σχολικού εγχειριδίου που διδάσκεται ΚΑΙ φέτος!!!!
Πάμε όλοι μαζί!


Η κλίμακα έχει άριστα το 10.

(στο γυμνάσιο) Χάρηκες το πανσοφο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, όπως αυτό ξεδιπλώθηκε, διαδοχικά, εξελίχθηκε και κορυφώθηκε στον ερχομό του Ιησού Χριστου...... (χμμμ, δεν τα πήγε τόσο καλά εδώ ο συγγραφέας. Επιεικές 3)

Γνωρισαμε τον τριαδικό Θεό, γίναμε παιδιά του και κληρονόμοι του. Η ευτυχία μας θα είναι αιώνια. (εδώ κάτι κατάφερες Άγιε Πατέρα, τώρα ο νεαρός είναι ευτυχισμένος που γνώρισε ό,τι γνώρισε στην εποικοδομητικότατη ώρα των θρησκευτικών στο γυμνάσιο. Έφτασες τη βάση! 5)

Προνόμιό μας ακόμη, είναι που είμαστε μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. (σωστός ο παπάς, για φαντάσου να γεννιόμασταν τίποτα εκτρώματα βουδιστές και κακοί βάρβαροι ισλαμιστές. Εύγε παπά! 6)

Όλοι μας αναζητάμε κάτι έξω από την πεζότητα και καθημαερινότητα , ενα χωρο και στιγμες ανατασης , θεασης και ζωης μιας αλλης πραγματικότητας. Είναι αυτά ακριβώς που προσφέρει η Εκκλησία. (βέβαια, αν δεν ηταν η εκκλησία όλοι θα ήμασταν καταθλιμμένα emo έτοιμα να κόψουν φλέβες λόγω απουσίας ποικιλίας από τη ζωή τους. Παπά μου, βελτιώνεσαι. Τσίμπα ένα 8!)

Θα δούμε πως η πιστη και η λατρεια της εκκλησιας ειναι ενα ανεκτίμητο εφόδιο για τη ζωή μας. (εδώ παπά μας τα χάλασες, δεν έβαλες αρκετή σάλτσα. 7 και πολύ σου είναι)

Θα δούμε πως το νόημα και η χαρά της ζωής μας βρίσκεται στην εκκλησία. (Εδώ γαμάτε μου παπά έσκισες πέταλα. Ο άνθρωπος γεννιέται για να εκκλησιάζεται, είσαι σωστός και παίρνεις το 10 μου! )



Πώς με λένε ;
Δε σας αφορά.

Είμαι κριτής βιβλίου θρησκευτικών πάντως, θα δείτε το όνομά μου αν ανοίξετε το βιβλίο θρησκευτικών της Α' λυκείου στη σελίδα 4. Είμαι μέλος της αμερόληπτης επιτροπής , που απαρτίζεται(αποκλειστικά) από επίσης αμερόληπτους θεολόγους. Δουλειά μου είναι να φιλτράρω τη μη προπαγάνδα και να βαθμολογώ την υπάρχουσα.

Ο λόγος;

Δε δύναται σε μια (κατ' όνομα) δημοκρατική δυτική κι ελεύθερη χώρα να υπάρχει κάτοικος που να μην γνωρίζει την καλύτερη και μονη αληθινη θρησκεια του κόσμου. Τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. (φυσικά όχι τον τιποτένιο καθολικό, αυτοί ειναι άπιστοι και ψεύτες) Από την τρίτη δημοτικού οι μαθητές πρέπει να ακούν την αλήθεια.

Απώτερος σκοπός;

Μια ορθόδοξη χριστιανική οικουμένη που θα ακούει τις προσταγες του ηγέτη και θα κάνει τα πάντα για τα πιστεύω της. Προς θεού, μην ακούσω κανέναν να λέει για θρησκείες και όπια των λαών όπως ένας ομοφυλόφιλος αιρετικός διαβολικός μοχθηρός τιποτένιος αντίχρηστος ξεπουλημενος στο βελζεβουλ βρωμιαρης γερμανός έλεγε κάποτε.



Πατρίς θρησκεία οικογένεια!

Το τέλος της αρχής.

Καταρχάς χαιρετώ. Έχω να γράψω αρκετό καιρό στο μπλογκ αυτό, λόγω διακοπών αλλά και έλλειψης ερεθισμάτων. Οι διακοπές κύλησαν όμορφα , χαλαρά , ευχάριστα. Μπορώ να πω έπειτα από 1-2 χρόνια οτι πέρασα πραγματικά ωραία. Ηταν άλλωστε μια διακοπή που αναζητούσα γενικότερα.

Η τρίτη γυμνασίου πέρασε πολύ εύκολα και χαλαρά, θα μπορούσα να πω οτι θα την ξαναέκανα ευχαρίστως. Ύστερα όμως σκέφτομαι οτι, εντάξει βρε παιδί μου, καλή η τεμπελιά, αλλά... δεν ξέρω. Θέλω να κάνω κάτι σ' αυτή τη ρημάδα τη ζωή. Και βέβαια, το να αράζω 24/7 δεν ειναι αυτό που θα με οδηγήσει στο στόχο μου. Θα μου πείτε κι εσείς, με το δίκιο σας, "τι νομίζεις ρε μαλάκα, οτι πέρασες κάπου και εξασφαλίστηκες;". Σε αυτό υπάρχουν 2 απαντήσεις που μπορούν να θεωρηθούν σωστές και μια που μπορεί να θεωρηθεί ηλίθια. Η ηλίθια είναι το "ναι". Οι αλλες , πιο αποδεκτές, είναι το "όχι" , και η προέκτασή του σε "όχι, αλλά το να πετύχω κάποιο στόχο είναι ευχάριστο οσο τιποτα, καρποφορο, ενισχύει την αυτοπεποίθηση και την ψυχική-ψυχολογική μου υγεία."

Προσωπικά διαλέγω την τρίτη απάντηση, κι αυτό γιατί προτιμώ να βγω ενας πιο ολοκληρωμενος ανθρωπος και να κανω κατι που εβαλα στοχο και μου αρεσει. Κι ας μη βρω δουλειά, άλλωστε το σημείο στο οποίο προσανατολίζομαι "ταίζεται" κυρίως από απόφοιτους ΤΕΙ, οι απόφοιτοι ΑΕΙ δεν προτιμωνται λογω εξειδίκευσης και υψηλότερων μισθολογικών απαιτήσεων. Εκτός αυτού,στους καιρούς που ζούμε, η εύρεση δουλειάς είναι ούτως ή άλλως δύσκολη.

Όσον αφορά τα χρήματα, όσοι με γνωρίζουν το ξέρουν ήδη. Δε με απασχολούν , αρκεί να έχω ενα πιάτο φαί για μένα και για τα (ενδεχομένως) παιδιά μου. Προτιμώ άφθονες φορές περισσότερο να έχω αναγνώριση μέσω του επαγγέλματός μου και να βγάζω τα προς το ζην παρά να ειμαι άγνωστος και να διαθέτω πλούτο μεγάλο.

Γιατί τα λέω όλα αυτά;


ΠΡΩΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ.

Όπως ειπε κι ο Τσώρτσιλ.

"It is not even the beginning of the end. But it is, perhaps, the end of the beginning."


ΥΓ.
Συγχωρήστε μου την οποια ελλειψη οιστρου. Η αποχή από το γράψιμο και την αναγνωση για ενα μηνα με εκανε ευάλωτο σε λάθη. Τη φόρμα μου, πού θα πάει, θα τη βρω.